او تصمیم گرفت ابتدا قطعه با جنس استیل را بسازد. بعد از آن که متوجه شد برای ساخت استیل به سنگ آهن نیاز است، با یک معدن آهن که در منطقه سکونتش قرار داشت، تماس گرفت و از آن ها پرسید که آیا می تواند از سنگ آهن موجود در آن معدن برای پروژه اش استفاده کند یا خیر؟ در کمال تعجب، آنها پذیرفتند.

پروژه توستر

این پیروزی کوتاه مدت بود.

به گزارش گروه تحلیل و آینده پژوهی پایگاه خبری تحلیلی ایران زمین، هنگامی که زمان ساخت قاب پلاستیکی برای توسترش فرا رسید، او به این نکته پی برد که برای ساخت این قسمت، به نفت خام نیاز دارد. این دفعه، او با کمپانی نفتی BP تماس گرفت و از آنها پرسید که آیا ممکن است که او را به یک دکل نفتی ببرند تا او بتواند مقداری نفت خام قرض کند. آنها بلافاصله در خواست او را رد کردند. به نظر می رسد شرکت های نفتی، به اندازه معدن های آهن سخاوتمند نیستند.

او باید به جمع کردن ضایعات پلاستیکی و آب کردن آنها به فرم قاب توسترش، راضی می شد. این کار آنطور که به نظر می رسد، ساده نیست. نسخه نهایی توستر دست ساز، بیشتر شبیه به یک کیک آب شده بود تا یک وسیله ی آشپزخانه.

این روال تا انتهای پروژه ادامه داشت. تقریبا غیر ممکن بود که پروژه را بدون انجام عملی جانبی جلو برد. به عنوان مثال، برای ساخت قسمت نیکلی، او مجبور بود تا سکه های نیکلی را آب کند.

او بعد ها گفت: "متوجه شدم که اگر بخواهید یک توستر نان را از صفر بسازید، به راحتی میتوانید کل عمرتان را صرف این موضوع کنید."

از صفر شروع نکنید

از صفر شروع کردن معمولا ایده ی مناسبی نیست.

اغلب اوقات، ما فرض می کنیم ایده های خلاقانه و تغییرات معنی دار باید بکر و بدیع باشند. اما، پیشرفت های خلاقانه به ندرت حاصل نادیده گرفتن کامل ایده ها و نوآوری های گذشته هستند.

این مثال از طبیعت را در نظر بگیرید:

برخی از متخصصین باور دارند که پر پرندگان حاصل تکامل صفحات پوستی خزندگان هستند. تحت تکامل، این صفحات به تدریج به پر تبدیل شده اند، که در ابتدا کاربرد حفاظتی و گرمایی داشته اند. به تدریج این پر های کوچک و کم پشت تبدیل به پر های بلندتری که قابلیت پرواز را داشتند، شدند.

لحظه ای جادویی در طبیعت وجود نداشت که موجودی از عدم به وجود آید و توانایی پرواز داشته باشد. فرآیند به وجود آمدن پرندگان فرآیندی تدریجی بوده است که حاصل تکرار و گسترش موجودات گذشته بوده اند.

فرآیند پرواز به دست انسان نیز همین روال را داشته است. ما معمولا برادران رایت را به عنوان خالقین اولین هواپیما تحسین می کنیم، اما کمتر پیش می آید که به پیشگامان صنعت هوایی قبل از آنها توجهی کنیم مانند اتو لیلینتال، ساموئل لنگلی و اکتاو چانوت. برادران رایت از این افراد آموختند و از کار های گذشته آنها در مسیر ساخت اولین هواپیمایشان استفاده کردند.

خلاقانه ترین نوآوری ها معمولا ، ترکیبی بدیع از ایده های قدیمی است. متفکران نوآور خلق نمی کنند، بلکه وصل می کنند. علاوه بر این، موثر ترین راه برای پیشرفت آن است که یک درصد آن چیزی را که در حال حاضر کار می کند، ارتقا دهیم تا آنکه کل سیستم را از نو بسازیم.

پروژه توستر مثالی بارز راجع به این موضوع است که اکثر ما انسانها در اغلب اوقات، پیچیدگی دنیای مدرن را درک نمی کنیم. هنگامی که یک توستر را خریداری می کنید، هیچ فکری راجع به تمام اتفاقاتی که قبل از رسیدن آن به فروشگاه انجام شده است، نمی کنیم. شما از آهنی که از دل کوهی کنده شده یا  از نفتی که از اعماق زمین استخراج شده است، خبری ندارید.

ما اکثر اوقات نسبت به ارتباط قابل توجهی که بین اشیا است، آگاه نیستیم. این موضوعی مهم است زیرا در دنیایی پیچیده، دیدن آن که چه نیرو هایی برای شما و چه نیرو هایی علیه شما کار می کنند، سخت است. همانند خرید یک توستر، ما تمایل داریم تا بر روی محصول نهایی تمرکز کنیم تا فرآیندهایی که به ساخت این محصول ختم شده اند.

هنگامی که با مسئله ای پیچیده دست و پنجه نرم می کنید، معمولا بهتر است تا راه حلتان را بر اساس کار هایی که قبلا انجام شده اند، بسازید. هر ایده ای که در حال حاضر عملیست و کار می کند، چندین تست و امتحان را از سر گذرانده است. ایده های قدیمی، ارزشمند هستند زیرا توانسته اند که در دنیایی پیچیده جان سالم به در ببرند.

منبع: How Innovative Ideas Arise